Czym jest HIV i AIDS?

Czy HIV i AIDS oznaczają to samo?

Nie. HIV to wirus wywołujący chorobę. Zwany jest wirusem upośledzenia odporności. Odkryto go w 1983 roku. HIV to skrót od anglojęzycznej nazwy Human Immunodeficiency Virus.

HIV powoduje chorobę znaną powszechnie jako AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrom – zespół nabytego braku odporności). AIDS to najbardziej zaawansowany, końcowy etap zakażenia HIV.

Co się dzieje w organizmie osoby zakażonej HIV?

Wirus HIV powoduje stopniowe niszczenie układu immunologicznego. Atakuje limfocyty, czyli komórki układu odpornościowego człowieka (dokładnie limfocyty T CD 4), co powoduje stopniowe zmniejszenie ich liczby. Po zakażeniu dochodzi do połączenia wirusa z błoną komórkową ludzkiej komórki. Wskutek dalszych procesów dochodzi do zamiany materiału genetycznego -  DNA wirusa łączy się z DNA ludzkim. Wirus się mnoży, wykorzystując komórki macierzyste (limfocyty) aż po ich rozpad. Wtedy cząsteczki wirusów wydostają się z komórek.

Inaczej mówiąc, wirus HIV wykorzystuje komórki - limfocyty T CD 4 do namnażania własnego materiału genetycznego. Inne komórki wrażliwe na zakażenie to monocyty, makrofagi, komórki przewodu pokarmowego, układu nerwowego, siatkówki i szyjki macicy.

Wskutek ataku wirusa układ immunologiczny zakażonej osoby  jest niszczony. Stopniowo  zmniejsza się jego zdolność do obrony przed infekcjami wirusowymi, bakteryjnymi i grzybiczymi.

Sukcesywne zmniejszanie możliwości działania układu immunologicznego z czasem doprowadza do całkowitego braku możliwości obrony przed infekcjami.

Czy to prawda, że medycyna jest bezradna wobec HIV, a osoby zakażone wirusem muszą całkowicie wycofać się z życia?

Nie. Co prawda nie wynaleziono jeszcze leku, który całkowicie „usuwa” chorobę, ale istnieją leki, dzięki którym można normalnie funkcjonować: uczyć się, rozwijać hobby, uprawiać sporty, spędzać czas z rówieśnikami.  I żyć tak długo, jak osoby, które nie są zakażone. Trzeba jednak ściśle przestrzegać zaleceń lekarzy i  być gotowym na pokonywanie trudności. W poradzeniu sobie z nową sytuacją  pomaga wsparcie psychologiczne, często równie ważne, jak opieka medyczna.